Różnice w rozumieniu nauk, cudów, a także w ukazaniu życia Chrystusa widoczne są również w czterech Ewangeliach. Najbardziej rzuca się w oczy długość Jego publicznej działalności – według św. Jana trwała ona około 3 lat, w przeciwieństwie do 1 roku u innych Ewangelistów. Również style pisania oraz adresaci poszczególnych Ewangelii są nieco inne. Święty Marek pisze swoją wersję wydarzeń do Żydów lub chrześcijan nawróconych z judaizmu, u których zakłada znajomość rytuałów żydowskich, których nie wyjaśnia, oraz często posługuje się symbolicznymi liczbami znanymi w Starym Testamencie. Drugi z autorów bezpośrednich, św. Jan, piszący o sobie „uczeń, którego Jezus miłował” dokładnie opisuje wszystkie cudy Chrystusa oraz historię Jego męki. Ewangelista Marek, pośrednio bezpośredni, uczeń świętego Piotra zwraca uwagę, prawdopodobnie z polecenia swojego nauczyciela, na wszystkie błędy apostoła Piotra – dokładnie opisuje jego błędy, zaparcia. W przeciwieństwie do Mateusza Marek szczegółowo relacjonuje czyny Jezusa i nie przytacza zbyt wiele Jego mów. Autor kolejnej Ewangelii, uczeń św. Pawła – św. Łukasz na pierwszy plan wysuwa temat męki i zmartwychwstania Jezusa, który od rozpoczęcia swej działalności w Galilei zbliża się powoli, lecz zdecydowanie do Jerozolimy, gdzie ma umrzeć. Cztery Ewangelie przekazują nam fakty z działalności Chrystusa, niestety autor żadnej z nich nie wspomina o życiu Jezusa w okresie od 12 roku życia, gdy zaginął swoim rodzicom w Jerozolimie, aż do jego pierwszych publicznych wystąpień w wieku szacowanym na około 30 lat. Każdy może się domyślać mniej lub więcej, co wtedy robił Chrystus.