Stanisław Pawela (ur. 28 listopada 1928 w Gilowicach, zm. 2 lipca 2018 w Warszawie) – polski prawnik, profesor zwyczajny nauk prawnych, sędzia zawodowy, zastępca członków Trybunału Stanu oraz sędzia Trybunału Konstytucyjnego w latach 1985–1989. Absolwent prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1954), doktor nauk prawnych od 1968, doktor habilitowany od 1978. Profesor zwyczajny od 1990. W latach 1952–1957 sędzia sądu powiatowego, a w latach 1958–1971 sądu wojewódzkiego w Warszawie. W latach 1969–1972 wykładowca w Uniwersytecie Śląskim, a w latach 1972–1980 na Uniwersytecie Warszawskim, w Podyplomowym Studium Prawa Sądowego. Dyrektor Departamentu Wykonania Orzeczeń Sądowych w Ministerstwie Sprawiedliwości od 1966 do 1972. Od 1972 do 1981 Prezes Sądu Wojewódzkiego w Warszawie. W latach 1972-1989 sędzia Sądu Najwyższego. Od 1973 do 1989 wykładowca Akademii Spraw Wewnętrznych w Warszawie. W latach 1978–1979 i od 1996 wykładowca na Uniwersytecie Wrocławskim, w Podyplomowym Studium Prawa Karnego.