"Kiedy się wspomina Galicję dziś, to jest z górą pół wieku po pierwszej wojnie światowej i upadku monarchii austriackiej, oddzielenie prawdy od legendy przychodzi nieco łatwiej niż ongiś. Legenda dawna już bowiem wyblakła i straciła na atrakcyjności. Wzrastała ona razem z koncepcja galicyjskiego Piemontu w drugiej połowie XIX wieku, rozwijała się dalej wespół z ludźmi, którzy przeżyli swoją młodość pod rządami miłościwie panującego cesarza Franciszka Józefa I i do późnej starości zachowali tylko wspomnienia liberalizmu, dobrobytu i stabilizacji. Im bardziej burzliwy okres nastąpił potem, tym mocniej sublimowała się legenda galicyjska. W świadomości tego odchodzącego już pokolenia mundur austriacki rzadko, kiedy kojarzył się z pojęciem zaboru i przemocy, natomiast stał się rekwizytem monarchii nieco operetkowej, trochę z Franciszka Lehara, troche z Jarosława Haśka" /St.Grodziski.