Spawalność jako zagadnienie techniczne zrodziło się wraz z wprowadzeniem spawania jako metody łączenia elementów konstrukcyjnych. Jednak szczególnie aktualne dla codziennej techniki stało się ono dopiero w ostatnich latach, w związku z wdrażaniem stali o podwyższonej wytrzymałości oraz stali o własnościach specjalnych do budowy konstrukcjispawanych. Stale te, w porównaniu do stali zwykłych wykazują przeważnie gorszą spawalność. Będąc materiałem trudniej spawalnym, stwarzają one ryzyko powstania większych wad, które jako koncentratory naprężeń obniżają plastyczność metalu i zwiększają prawdopodobieństwo kruchego pękania materiału. Tak więc kruche pękanie stali w konstrukcji spawanej może być traktowane jako wynik procesu spawania.