Na obszarze Łodzi istnieje duży zespół zieleni miejskiej. Oprócz kilku lasów (w tym jednego z największych europejskich lasów miejskich – łagiewnickiego – o powierzchni 1205 ha), skwerów i wielu ogrodów działkowych, szczególne znaczenie dla mieszkańców mają parki, będące miejscem codziennego wypoczynku i rekreacji. Jedenaście publicznych parków w Łodzi uznano za zabytki kultury. Wiele z nich pamięta jeszcze czasy Łodzi przemysłowej w XIX wieku. Były to wówczas parki prywatne, tworzone tuż obok rezydencji fabrykantów. Ale obok nich, począwszy od parku Źródliska – utworzonego w 1840 roku, przemysłowcy dostrzegli również potrzebę budowania publicznych miejsc odpoczynku dla swoich pracowników. Największe łódzkie parki – Piłsudskiego, Poniatowskiego, Mickiewicza, Źródliska i 3 Maja – tworzone były w oparciu o istniejące lasy. Śladem tego procesu są drzewa, znacznie przekraczające wiekiem czas ich założenia.