Sherlock Holmes, najbardziej znany bohater książek sir Arthura Conan Doyle’a, został opisany tak wnikliwie, iż przez długie lata wielu czytelników uważało, że żył on naprawdę, lub pragnęło, aby tak było. Sam autor przyznawał, że Holmes był częściowo wzorowany na faktycznie istniejącej osobie, doktorze medycyny sądowej Josephie Bellu, mentorze pisarza i jego opiekunie podczas studiów w Edynburgu. Bell był postępowym chirurgiem i słynął z dedukcyjnego rozumowania. Sherlock Holmes po raz pierwszy pojawił się w noweli "Studium w szkarłacie" (1887), ale dopiero po tym, jak opowiadanie "Skandal w Czechach" ukazało się w odcinkach w The Strand Magazine, przyciągnął czytelników i stał się literackim fenomenem. Żadne inne dzieło Doyle'a nie spotkało się z takim przyjęciem jak opowieści o błyskotliwym, ekscentrycznym i trudnym detektywie oraz jego sympatycznym cierpliwym asystentem i kronikarzu, doktorze Johnie Watsonie. Choć Anglik napisał także kilka romansów historycznych oraz monografie "Wielka wojna burska" (1900) i "Wojna w Afryce Południowej; przyczyny i przebieg" (1902), za które otrzymał tytuł szlachecki, pozostały one w cieniu przygód enigmatycznego bohatera.