Dzieło jednego z najwybitniejszych filozofów niemieckich Artura Schopenhauera (1788 - 1860 ) jest prostym i jasnym wykładem o tym jak aby osiągnąć szczęście w świecie pozbawionym sensu, złym i pełnym cierpienia. Artur Schopenhauer urodził się w Gdańsku w domu przy ul. św. Ducha 47 (stary numer 114 jako syn zamożnego kupca Heinricha Florisa i literatki Johanny z domu Trosiener. W 1793 r., po zajęciu Gdańska przez Prusy, rodzina Schopenhauerów wyemigrowała do Hamburga. Początkowo Artur przygotowywał się z woli ojca do zawodu kupieckiego. Ojciec sprowadzał do domu prywatnych nauczycieli, dbając o rozwój intelektualny swego syna. Po śmierci ojca przeniósł się z matką do Weimaru, gdzie przygotowywał się do studiów uniwersyteckich, tam też zetknął się z Wielandem, Friedrichem Majerem i Goethem, który go skłonił do badań nad barwami („Über das Sehen und die Farben”, 1816).