Tom gromadzi eseje i rozprawy poświęcone najważniejszym problemom twórczości S. Lema. Teksty w nim zawarte stanowią drobny wprawdzie, ale dosyć reprezentatywny odprysk światowej eseistyki poświęconej twórczości naszego wybitnego pisarza. Obok wyraźnie anegdotycznych (Rottensteiner) pojawiają się wnikliwe analizy wykorzystujące (jak u Geiera) aspekty krytyki strukturalno-semiotycznej bądź psychoanalitycznej. Są też prace porównawcze lokujące (jak u Rothforka) pisarstwo Lema w kontekście fenomenologii czy filozofii Zen. Książka nie pretenduje oczywiście do ogarnięcia całości światowej "lemologii", jej celem jest raczej pokazanie, jak patrzą na naszego pisarza zagraniczni badacze literatury. Kim on dla nich jest, czy czytają go tak samo jak my. Książka udziela odpowiedzina te i inne pytania, uświadamia też ponadto, że twórczość Lema budzi poza granicami naszego kraju oryginalne i często zaskakujące refleksje.