"Ktokolwiek znalazł czas i sposobność, by przeczytać Sztukę i złudzenie Ernsta Hansa Gombricha, bez trudu przekonał się, że natrafił oto na jedną z najistotniejszych analiz fenomenu sztuki i przedstawiania, jaka wyszła spod pióra historyka sztuki w XX wieku. Niezwykła erudycja autora, nowatorstwo perspektywy, w której rozpatruje problematykę konwencji stylistycznych, ekspresji, aktywnego współudziału widza w procesie przeżywania dzieła sztuki, bogactwo i skuteczność zastosowanych metod (od dobrze znanej badaczom sztuki interpretacji formalnej oraz porównawczej analizy ikonograficznej po psychologię percepcji oraz teorię informacji), wreszcie śmiałość i oryginalność sformułowanych hipotez spowodowały, że pracę tę stanowczo można postawić w jednym rzędzie obok tak ważnych dla myślenia o sztuce dokonań, jak Podstawowe pojęcia historii sztuki Heinricha Wölfflina czy Meaning in the Visual Arts Erwina Panofsky'ego". (R. Kasperowicz)