Podejmując się realizacji projektu "Przemoc i agresja w szkole," od początku przyjęto założenie, że problem przemocy i agresji w szkole należy postrzegać, badać i opisywać w szerszym kontekście społecznym, z jednoczesną próbą budowania konkretnych rozwiązań. Takie podejście do tematu spowodowało zastosowanie w projekcie adekwatnej metodologii badań, określenie zadań badawczych i skoncentrowanie się na wyznaczonych celach. Dzisiaj trzeba zadać pytania, w którym miejscu jesteśmy, jeśli chodzi o podejmowanie prób niwelowania przemocy i agresji w szkołach, co jeszcze zostało do zrobienia i jakie przeszkody należy pokonać. Z zaprezentowanej czytelnikowi publikacji wynikają konkluzje, które wydają się być właściwym kierunkiem, w jakim powinny zmierzać działania podejmowane w szkołach. Na pewno można do nich zaliczyć rozwijanie i wzmacnianie działalności opiekuńczo-wychowawczej w szkołach, przy czym w pierwszej kolejności powinny być nią objęte dzieci, które nie mogą liczyć na wsparcie swoich rodziców. Problemów młodego pokolenia nie można rozpatrywać w oderwaniu od moralnej kondycji całego społeczeństwa, a zwłaszcza warstw rządzących. Należy mocniej wspierać polską rodzinę w wymiarze ekonomicznym i kulturowym, a ważnym elementem troski o rodzinę powinno być wypracowanie odpowiednich form pracy z dziećmi i młodzieżą szkolną. Niniejsza publikacja jest przyczynkiem do rozwiązywania trudnych problemów społecznych. Będzie przydatna przy konstruowaniu w poszerzonej formie systemów pracy z młodzieżą trudną, z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań społecznych. Mogą z niej korzystać nie tylko studenci nauk społecznych, ale także ci. którzy są odpowiedzialni za kształt polityki społecznej. Publikacja ta powinna się znaleźć w podręcznych biblioteczkach pedagogów, nauczycieli, pracowników socjalnych, rodziców i wychowawców.