Tom I - Nowele,329 str

Tom II - Nowele ,345 str

Tom III - Nowele,306 str

Tom IV - Komediantka,341 str

Tom V - Fermenty,470 str

Tom VI - Ziemia obiecana cz.1,334str

Tom VII - Ziemia obiecana cz.2,341str

Tom VIII - Chłopi cz. 1 i 2,501str

Tom IX - Chłopi cz. 3 i 4,609 str

Tom X - Rok 1794 - Ostatni Sejm Rzeczypospolitej,375 str

Tom XI - Rok 1794 - Nil Desperandum ,370 str 

Władysław Stanisław Reymont, właśc. Stanisław Władysław Rejment (ur. 7 maja 1867 w Kobielach Wielkich, zm. 5 grudnia 1925 w Warszawie) – polski pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Niewielką część jego spuścizny stanowią wiersze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za czterotomową „epopeję chłopską” Chłopi. Twórczość Reymonta jest zróżnicowana pod względem tematyki, formy literackiej oraz nierówna pod względem swej wartości. W powieściach obyczajowych zawarł elementy krytyki społecznej. Władysław Reymont jest laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1924. Otrzymał ją za powieść Chłopi. Kontrkandydatami Reymonta do tej nagrody byli Stefan Żeromski i Tomasz Mann; ten pierwszy uznawany był za wybitniejszego pisarza, jednak jego osoba została odrzucona przez Akademię Szwedzką, uzasadniono to jego antygermanizmem.