Od 50 lat nie powstało lepsze wprowadzenie do historii sztuki. Autor zaczyna swą opowieść od najstarszych rysunków naskalnych, a kończy na eksperymentalnej sztuce współczesnej. Czytelnicy na całym świecie odkryli w profesorze Gombrichu prawdziwego mistrza, który łączy wiedzę i mądrość z wyjątkowym darem bezpośredniego przekazywania swej głębokiej miłości do opisywanych dzieł sztuki. Sir Ernst Hans Josef Gombrich urodził się 1909, zm. w listopadzie 2001, był austriackim historykiem sztuki, ale większość twórczego życia spędził w Wielkiej Brytanii. Początkowo kształcił się na uniwersytecie wiedeńskim, w 1936 wyjechał do Wielkiej Brytanii i zaczął tam pracę w Instytucie Warburga. Podczas II wojny światowiej pracował jako korespondent BBC. W 1956 roku powrócił na uniwersytet w Londynie, gdzie pozostał do 1959, następnie przeszedł do Instytutu Warburga (do 1976), gdzie obejmował różnie stanowiska aby ostatecznie zostać jego dyrektorem. W 1960 został przyjęty na członka Akademii Brytyjskiej, w 1966 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego, w 1972 uzyskał tytuł szlachecki, a w 1988 odznaczono go Orderem zasługi. Jego książka "The Story of Art" (pierwsze wydanie w 1950, wydanie polskie O sztuce 1997) cieszy się od wielu lat nieustającą popularnością (miała dotąd 16 wydań) i jest uznawana za ważne, choć bardzo przystępne wprowadzenie do historii sztuki. Pierwotnie przeznaczona dla młodszych czytelników, została sprzedana w milionach egzemplarzy i przetłumaczona na ponad 20 języków. Inne ważne dzieła Gombricha to Sztuka i złudzenie (Art and Illusion, 1960, wyd. pol. 1981) oraz zbiory artykułów: Meditations on a Hobby Horse (1963), The Sense of Order (1979), i The Image and the Eye (1981).