Morcinek jest uważany, i słusznie, za pisarza śląskiego, za piewce życia górników, za zbieracza legend i baśni śląskich. Jest jednak w twórczości jego okres, w którym te tematy zostały jakby odsunięte na plan dalszy. Pisarz sięgnął po nowe wrażenia, których dostarczył mu pobyt w obozie koncentracyjnym, a potem - po wyzwoleniu - we Francji, Belgii, Włoszech. Gustaw Morcinek, właściwie Augustyn Morcinek (ur. 25 sierpnia 1891 w Karwinie na Śląsku Cieszyńskim, zm. 20 grudnia 1963 w Krakowie) – polski pisarz związany ze Śląskiem, nauczyciel, działacz publicystyczny i poseł na Sejm PRL I kadencji (1952–1956), członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958 roku. Urodził się w 1891 w Karwinie w ubogiej rodzinie wozaka Józefa Morcinka. Był najmłodszym z czwórki rodzeństwa i został ochrzczony imieniem Augustyn, chrztu udzielił ksiądz wikary Józef Körner w kościele parafialnym w Karwinie. W 1892 zginął ojciec Józef Morcinek i ciężar utrzymania rodziny spadł na matkę. Augustyn – po ukończeniu szkoły ludowej w Karwinie – rozpoczął pracę w kopalni w wieku 16 lat, co w porównaniu z rówieśnikami było późno. Gdy miał 19 lat, górnicy zebrali pieniądze na jego edukację, dzięki czemu mógł uczęszczać do Polskiego Seminarium Nauczycielskiego w Białej (dzisiaj części Bielska-Białej), które ukończył w 1914. W czasie I wojny światowej został powołany do służby wojskowej w austro-węgierskim garnizonie w Cieszynie. Od 1919 do 1935 pracował jako nauczyciel w Skoczowie. Jest tam muzeum biograficzne Gustawa Morcinka. Jedną z jego uczennic była powieściopisarka Maria Wardasówna (1907–1986), autorka m.in. Maryśka ze Śląska (1935) i cyklu powieściowego „Wyłom”, ukazującego wieś na Śląsku Cieszyńskim na przełomie XIX i XX wieku. Jego uczniami byli również Ludwik i Józef Klimkowie. ! Uwagi: Oprawa nieznacznie wytarta, naderwana, pożółkła, poplamiona. Brzegi stron zakurzone. Strony pożółkłe. Książka zawiera autograf i dedykacje autora. Blok książki spójny. Druk zachowany w dobrym stanie.