Urodził się 5 V 1818 w Trewirze w zasymilowanej rodzinie żydowskiej o poglądach liberalnych. Studiował prawo, a następnie filozofię na uniwersytetach w Bonn i Berlinie, gdzie wszedł w środowisko tzw. młodoheglistów. W 1841 uzyskał doktorat z filozofii na uniwersytecie w Jenie na podstawie pracy o filozofii przyrody Demokryta i Epikura; następnie podjął pracę w piśmie „Rheinische Zeitung”. Gdy wydawanie pisma zostało zakazane, wyjechał z Niemiec, i poza krótkim pobytem 1848–49, zakończonym aresztowaniem i wydaleniem z kraju, nigdy już do nich nie wrócił. Mieszkał w Paryżu, Brukseli, a w końcu w Londynie, gdzie osiadł na stałe. Główne prace, Manifest komunistyczny Pierwsze prace Marksa były związane z polemikami w środowisku młodoheglistów: Wstęp do krytyki Heglowskiej filozofii prawa (1843, wydane 1927, wydanie polskie 1960), W kwestii żydowskiej (1843, wydanie polskie 1896), Rękopisy ekonomiczno-filozoficzne z 1844 r. (wydane 1932, wydanie polskie 1958), Święta rodzina (1845, wspólnie z F. Engelsem, wydanie polskie 1957), Ideologia niemiecka (1845–46, wspólnie z Engelsem, wydane 1932, wydanie polskie 1961). Krytykował w nich koncepcje, które w ideach religijnych czy filozoficznych upatrywały moc sprawczą historii i zmian społecznych. Źródło zmian tkwiło według Marksa w procesach ekonomicznych, które w wyniku złożonych oddziaływań miały z czasem doprowadzić do wszechstronnej emancypacji człowieka. W późniejszym okresie coraz więcej miejsca poświęcał problematyce ekonomicznej: Nędza filozofii (1847, wydanie polskie 1886, wydanie współczesne 1949), Manifest komunistyczny (1848, wspólnie z Engelsem, wydanie polskie 1883, wydanie współczesne 1983), Zarys krytyki ekonomii politycznej (1857–59, wydane 1939, wydanie polskie 1986), Przyczynek do krytyki ekonomii politycznej (1859, wydanie polskie 1889), Kapitał (t. 1 1867, wydanie polskie 1884; t. 2–3 wydane z rękopisu przez Engelsa 1885–94, wydanie polskie 1955, 1957–59), Krytyka programu gotajskiego (1875, wydanie polskie 1949, wydanie 2 1975). Marks publikował także prace o charakterze politycznym i społecznym: Walki klasowe we Francji 1848–50 (1850, wydanie polskie 1906, wydanie współczesne 1979), 18 brumaire’a Ludwika Bonaparte (1852, wydanie polskie 1889, wydanie współczesne 1980). Był aktywny w tworzeniu i kształtowaniu międzynarodowego ruchu komunistycznego, który miał doprowadzić do światowej rewolucji. Efektem jego działalności była tzw. Pierwsza Międzynarodówka (Międzynarodówka I) powstała 1864 i rozwiązana przez Marksa 1876 na konferencji w Filadelfii. Zmarł 14 III 1883 w Londynie.