Książka opisuje wyprawę przyrodniczo-myśliwską z czasów carskich na pogranicze rosyjsko-afgańsko-indyjskie. Włodzimierz Korsak był przyrodnikiem, myśliwym, literatem, malarzem, a przede wszystkim miłośnikiem ziemi lubuskiej. Za swoją działalność został odznaczony wieloma honorami. Do niego trafił Order Polonia Restituta - order odrodzenia polski, Złoty Krzyż Zasługi oraz myśliwskie odznaczenie Złom. KORSAK, Włodzimierz (1886-1973), pol. podróżnik, przyrodnik-myśliwy, pisarz i działacz łowiecki, malarz i fotografik, z zawodu rolnik; urodzony w rodzinie ziemiańskiej z dawnych białoruskich kresów Rzeczypospolitej, w Anińsku na witebszczyźnie; po ukończeniu (1906) gimnazjum w Rydze studiował (1908-1910) w Akad. Roln. w Taborze, w Czechach, do 1916 administrował Anińskiem; wiosną 1916 wyjechał na pół roku na Kaukaz, by niebawem znów pojechać do Turkiestanu dla kontroli obozu jeńców polskich w Murgabie. W lutym 1917 pojechał do Aschabadu, gdzie do maja 1918 współpracował z pol. zoologiem, Stanisławem Bilkiewiczem, dyrektorem tamtejszego Zakaspijskiego Muzeum. Z nim odbył w III-X. 1917 wyprawę zoologiczno-myśliwską do Buchary, Afganistanu i Persji