„Kalendarz”, napisany w formie swego rodzaju dziennika pisarza a łączący w sobie przeróżne konwencje, jest zbiorem obserwacji Konwickiego, anegdot, wspomnień, portretów przyjaciół. Książka była sławna dzięki owym portretom, ale w momencie wydania głównie jako aluzyjny obraz współczesności. W wydaniu obecnym odtworzono ostatnie, nieznane dotąd cięcia cenzorskie (to zatem ciąg dalszy rozszerzeń z niedawnego wznowienia przez wyd. Czytelnik) oraz poprawiono na podstawie rękopisu błędy w tekście. Z „Kompleksu”, wydanego już poza cenzurą w 1977 (pierwsza powieść polskiego drugiego obiegu), zostały również usunięte omyłki z dotychczasowych edycji. Poprawki te wydają się istotne tym bardziej, że „Kompleks polski” – diagnoza kondycji peerelowskiego społeczeństwa sprzed Sierpnia’80 – uznawany jest jedną z najdoskonalszych formalnie powieści Konwickiego.