Antoni Kukliński (ur. 2 czerwca 1927 w Bydgoszczy, zm. 8 sierpnia 2015 w Warszawie) – profesor nauk ekonomicznych, geograf ekonomiczny o specjalizacji gospodarka przestrzenna i polityka naukowa. Syn Rafała (dyrektora i współwłaściciela firmy „Zjednoczone Cegielnie”) i Eugenii z Biegajów Kuklińskich. W latach 1934-1939 uczęszczał do Szkoły Ćwiczeń przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Bydgoszczy. W sierpniu 1944 z ojcem wysłany na przymusowe roboty ziemne na terytorium ówczesnych Prus Wschodnich. Maturę uzyskał w czerwcu 1947 w I Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Bydgoszczy. W latach 1947-1951 studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, uzyskując tytuł magistra nauk ekonomiczno-politycznych w 1950 i dyplom magistra praw (specjalizacja w zakresie prawa międzynarodowego) w 1951. Od 1950 zatrudniony w Zakładzie Geografii Ekonomicznej Wydziału Geografii Uniwersytetu Warszawskiego, następnie w innych jego jednostkach, z przerwami aż do 1991. Doktorat z geografii ekonomicznej na Uniwersytecie Warszawskim w 1958, habilitacja w 1962 w Instytucie Geografii Polskiej Akademii Nauk. W latach 1965-1966 konsultant Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie. Od 1967 do 1971 dyrektor programu badań regionalnych w UNRISD (Instytut Badań Rozwoju Społecznego ONZ). Od 1974 ponownie na Uniwersytecie Warszawskim, początkowo w Instytucie Afrykanistycznym. W 1977 obejmuje kierownictwo Zakładu Gospodarki Przestrzennej na Wydziale Geografii. Przebywał jako visiting profesor w: University of Washington, University of Minnesota, Carleton University i Uniwersytecie Tampere. Aktywnie działał w Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. Tytuł profesora nadzwyczajnego w 1977, profesora zwyczajnego w 1982. Członek Senatu Uniwersytetu Warszawskiego w okresie 1978-1986. Od 1997 emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Podsekretarz stanu w MSZ, a następnie KBN od września 1990 do lipca 1992. Założyciel Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG) Uniwersytetu Warszawskiego (1991) i jego pierwszy dyrektor do 1996. W latach 1999-2011 prezes Polskiego Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim. Dyrektor Ośrodka Badań Regionów Europejskich (Research Centre for European Regions) RECiFER w Wyższej Szkole Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu. Członek honorowy „Akademie für Raumforschung und Landesplanung” w Hanowerze, członek „International Academy of Regional Development and Cooperation” w Moskwie oraz przewodniczący zespołu V „Europa 2050” Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus”. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku.