Dziewiąta fala 1955r., 908str.

Burza 1956r., 895str.

Upadek Paryża 1955r., 529str.

Powieści, Opowiadania wiersze 1957r., 643str.

Ilja Eenburg-Pochodził z kupieckiej zasymilowanej rodziny żydowskiej. W gimnazjum zaprzyjaźnił się z Nikołajem Bucharinem i w wieku 14 lat wstąpił do partii bolszewickiej. W 1908 aresztowany, spędził w więzieniu osiem miesięcy. Wyjechał do Francji, gdzie wydał pierwsze tomiki wierszy. Do rewolucji październikowej początkowo odniósł się wrogo, ale w 1923 został korespondentem radzieckiej gazety „Izwiestija” na Zachodzie, stając się częścią establishmentu. W latach 1936–1939 korespondent wojenny w Hiszpanii. W latach 1941–1945 korespondent wojenny z walk z III Rzeszą. Jako pisarz i publicysta cieszący się dużym autorytetem na Zachodzie wspierał propagandę państwową, tuszując zbrodnie reżimu. W 1944 wchodził w skład komisji rządowej (tzw. komisja Burdenki), która stwierdziła, że zbrodni katyńskiej dokonali Niemcy. Dwukrotny laureat Nagrody Stalinowskiej – w 1942 za Upadek Paryża i w 1948 za Burzę.