PROLOG W śniadym dymie i w chmurach ponad morzem wyrosłych jesienne słońce połyska. W gęstej kurzawie,wyrzuconej ze stepu stratowanego przez kopyta tatarskich koni,mdłe światło gore. Niezliczona ćma kruków,lecąca niby skrzydła czarnego anioła,napełniła szerokość nie- bieską i nad dzikim krąży polem. Głuchy tętent oddaje ziemia sucha. Daleki zgiełk niosą wiatry. Prawica najjaśniejszego,najwielmożniejszego Osmana,Mekki i Medyny cesarza,siedem monarchii i cztery kąty świata trzymająca,podniosła chorągiew w stronach dalekich. Wrzask trąby zagrzmiał nad morzem,między lądami.Ciemnolice,posępnookie ludy rzu- ciły Eufrates,Nil,Dunaj.Nad Archipelagu zielone morze,między Tracją i Azji wybrzeżem, ponad Cyklady,Sporady,Salaminę,Eubeę i Samotrace padło hasło.