Anna Politkowska była niezależną rosyjską dziennikarką, reporterką „Nowej Gazety”, autorką kilku książek o współczesnej Rosji. Uważana za specjalistkę od spraw czeczeńskich, wielokrotnie występowała na forum międzynarodowym - m.in. w NATO i ONZ. To jej władze rosyjskie nie wpuściły do Biesłanu, gdy chciała pomóc w negocjacjach z terrorystami. Druga wojna czeczeńska jest najważniejszym świadectwem wydarzeń w walczącej republice. Anna Politkowska przekonała się naocznie, że w tej wojnie nie ma zwycięzców, a cierpią zwykli ludzie: i Czeczeńcy, i Rosjanie. Korzystają na niej okrutni, skorumpowani wojskowi i czeczeńscy watażkowie, nierzadko wysługujący się rosyjskim władzom. Ważne pytanie: „Komu jest potrzebna ta wojna?”, tylko pozornie pozostaje bez odpowiedzi. Politkowska Anna to niezależna rosyjska dziennikarka, znana ze swego bardzo krytycznego stosunku do administracji Putina oraz wojny w Czeczenii. Urodziła się jako Anna Mazepa w Nowym Jorku w 1958 roku, gdzie jej rodzice (z pochodzenia Ukraińcy) byli dyplomatami przy ONZ. W 1980 ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Moskiewskim. W czasie studiów wyszła za mąż za znanego później dziennikarza telewizyjnego Aleksandra Politkowskiego. Mieli dwójkę dzieci: syna Ilię i córkę Wierę. Pracowała dla następujących gazet: - Izwiestija (Wiadomości) (1982-1993) - Obszczaja Gazeta (Wspólna gazeta) (1994-1999) - Nowaja Gazeta (Nowa gazeta) (czerwiec 1999 – 2006) Na początku lat 90. uzyskała obywatelstwo USA. Pisząc dla Nowaja Gazeta (opozycyjnej wobec władz Federacji Rosyjskiej) zwracała uwagę na łamanie praw człowieka w Czeczenii. Otwarcie krytykowała Władimira Putina i Ramzana Kadyrowa. W roku 2002 napisała książkę Wtoraja Czeczenskaja (polskie wydanie w 2006 roku). Jej książka Putin’s Russia (Rosja Putina) była po raz pierwszy wydana w 2004 roku w Wielkiej Brytanii. Za swoją rzetelną pracę była od 1999 wielokrotnie nagradzana w Rosji i za granicą. Otrzymała z rąk Ryszarda Kapuścińskiego nagrodę Lettre Ulysses 2003. Swoimi reportażami zdobyła rozgłos w mediach międzynarodowych. Jej książki zostały przetłumaczone na wiele języków m.in. na angielski, francuski, niemiecki, hiszpański, duński, estoński, włoski, fiński, niderlandzki, norweski, szwedzki i japoński.