„Diabeł” to powieść Lwa Tołstoja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej. Lew Tołstoj jest jednym z najbardziej znanych pisarzy, reformatorów i moralistów w historii rosyjskiej kultury. Jego poglądy religijne ukształtowały się już w czasie pisania, podobnie jak jego poglądy na temat relacji między mężczyznami i kobietami. Nie można przecenić wpływu Tołstoja na literaturę rosyjską i obcą. Opublikowano wiele monografii i badań naukowych na temat Tołstoja. „Diabeł” to historia z życia Tołstoja. Powieść opowiada historię uczciwego szlachcica, który nie jest w stanie powstrzymać swojej pasji do prostej kobiety, poddanki. Tołstoj moralnie argumentuje, jak cielesne pragnienia niszczą człowieka, prowadząc go na śmierć, najpierw duchową, a potem fizyczną. Jego zdaniem kobieta jest znacznie bardziej zepsutym stworzeniem – nie odczuwa bowiem moralnego cierpienia po skorzystaniu z zakazanego związku. Lew Tołstoj (1828-1910) - wybitny rosyjski pisarz i myśliciel. Jego utwory wywarły ogromny wpływ na literaturę światową, a poglądy na rozwój myśli etycznej pierwszej połowy XX wieku. Debiutował powieścią ""Dzieciństwo"" (1852), która wraz z ""Latami chłopięcymi"" (1854) i ""Młodością"" (1857) tworzy trylogię autobiograficzną. W latach 60. stworzył jedno ze swoich największych arcydzieł - ""Wojnę i pokój"". Stanowi ona rozległą panoramę rosyjskiego społeczeństwa doby napoleońskiej. Drugim najbardziej znanym utworem Tołstoja jest ""Anna Karenina"". Oprócz powieści autor pisał wiele opowiadań, utwory dramatyczne, a także zajmował się publicystyką polityczną.