Jan Dembowski herbu Jelita(ur. 1729, zm. 13 września 1809) – polski duchowny katolicki, biskup kamieniecki. Był człowiekiem świeckim, starostą będzińskim i szambelanem króla Stanisława Augusta w 1765 roku. Przyjął święcenia kapłańskie po śmierci żony Józefy z Potulickich. We wrześniu 1775 został mianowany biskupem koadiutorem Adam Stanisława Krasińskiego w Kamieńcu Podolskim, ze stolicą tytularną Drasus. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego. Krasiński, będący już w podeszłym wieku (ponad 80 lat) zrezygnował z urzędu biskupa w 1795, ale władze rosyjskie blokowały objęcie diecezji przez Dembowskiego; nastąpiło to dopiero w 1798. Wkrótce Dembowski został usunięty z terenu diecezji. Tytuł biskupi nosił do końca życia; po jego śmierci przez kilka lat biskupstwo pozostawało nieobsadzone. W 1779 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława. ! Uwagi: Brzegi stron zakurzone i pożółkłe. Oprawa naddarta, zabrudzona i wytarta na krawędziach. Druk zachowany w dobrym stanie. Blok książki spójny. Strony pożółkłe i poplamione. Książka zawiera ślady ołówka oraz oznaczenia biblioteczne. Oprawiona w mocno naddarty papier.