Ostatnia książka Bohumila Hrabala Balony mogą wzlecieć to przejmująca, melancholijno-groteskowa opowieść o świecie widzianym oczyma zbliżającego się do kresu życia pisarza. Codzienne utrapienia schorowanego i osamotnionego po śmierci żony Hrabala splatają się z jego wspomnieniami i filozoficznymi dygresjami. W tomie pojawiają się komentarze do aktualności politycznych, zabawne relacje ze spotkań z wielkimi politykami - Havlem, Clintonem i Mitterrandem oraz tak charakterystyczne dla tego autora opisy spotkań ze zwykłymi ludźmi - stałymi bywalcami gospód, sąsiadami z Kerska, przypadkowymi znajomymi. I oczywiście portrety kotów. Teksty te można określić jako "mówioną publicystykę", jak pisał sam autor, bądź "literackie dziennikarstwo" - cechuje je natychmiast rozpoznawalny styl, łączący elementy właściwe dla mowy potocznej i literackiego opracowania. (...) w młodości mówiłem sobie, że bez szczeliny w mózgu nie mogę żyć, a teraz przez wjazd amerykańskich reklam mam niemalże poplątane sznury w mózgu... To jest zstąpienie Orfeusza i powrót do Źródła... Przecież wzlatywać mogą nie tylko balony, ale i mój mózg...a bez szczeliny w mózgu nie mogę żyć...Nie żyłem jednak za darmo...i zobaczymy!